Marc Verdegaal | Timmerman en leermeester bij Heembouw

Het is nooit moeilijk om Marc te vinden: volg gewoon z’n lach. Die is groots en aanstekelijk en is te horen over de bouwplaats heen. Het geeft ook een uitstekend beeld van wie Marc is en hij al 17 jaar met plezier bij Heembouw werkt. Dan ga je er vanuit dat je iemand wel kent. Toen hij zei: “Ik was bijna striptekenaar geworden”, stonden onze Heembouworen wel even te klapperen. Dit blijkt een topje van zijn ijsberg te zijn, want dat hij tomeloze energie heeft, hard zwemt, vakantie als een avontuur ziet, graag nieuwe mensen ontmoet en bijna alle biersoorten uit zijn hoofd kent, maakt hem niet alleen een perfectionist maar ook een nieuwgierig mens. De vraag voor Marc vandaag is; zit je nog op je plek?

Mijn vader en zijn broer hadden samen een bollenbedrijf. Toen mijn oom overleed, moest mijn vader stoppen, anders had ik wel verder gegaan in het bedrijf. Op school was ik veel aan het tekenen, ik had talent en wilde eigenlijk wel striptekenaar worden. Maar het lag meer voor de hand dat ik niet met een potlood maar met een hamer aan de slag ging. Nou, daar heb je me. Inmiddels ben ik, na heel wat projecten in de rol als timmerman, doorgegroeid naar leermeester en begeleid ik Dion als leerling. Dat zegt wel iets over mij én over Heembouw.

Stond er opeens voor mij een draaiorgel te draaien op de bouwplaats
Marc Verdegaal

Vertel eens over een goede dag bij Heembouw

Op een project in Haarlem, waar we voormalig Brinkmann passage aan de grote markt transformeren naar high-end appartementen, zijn we bezig met het plaatsen van hele grote kozijnen en ramen. Waanzinnig mooi, maar het is ook pielen, passen en meten. En dan ben ik iemand van de details, het moet allemaal goed zijn. Als we dat dan voor elkaar krijgen, dan heb ik een goeie dag. Gezellig is het ook. Toen ik 40 werd, stond er speciaal voor mij een draaiorgel te draaien op de bouwplaats. Of het Heembouw festival dat we een paar jaar geleden hadden op Thuishaven Amsterdam, dat was echt grandioos. Ook word ik blij van de begeleiding die hier is. Ben je jong, of heb je nog veel te leren, dan word je meegenomen. We zorgen voor elkaar.

Wat is er door de jaren heen veranderd?

We worden een steeds grotere organisatie en dan ken je niet iedereen meer. Komen er soms nieuwe collega’s op de bouwplaats die dan denken dat we niet begroet willen worden omdat we druk zijn. Dat moet niet, we moeten juist blijven verbroederen, interesse in elkaar hebben. Daar kan ik me wel zorgen over maken.

Deze man, die misschien te zorgzaam is, die heeft je ook wel veel gebracht.

Ja, niet alleen op het werk maar ook privé. Ik ben een mensenmens en vind overal wel nieuwe contacten. Ik geloof in een praatje en tijd voor elkaar. Dat probeer ik ook mee te geven aan mijn leerling, het gaat niet alleen om zorgvuldig werk opleveren maar ook hoe je met elkaar omgaat. Daarom denk ik nog steeds: wat zit ik op een fijne plek. Ik heb leuke collega’s, ik mag gave projecten doen. Is het raar als ik zeg dat ik tevreden ben met wat ik doe? Dat duurt even voordat je je dat beseft, maar ik meen het.